Lokacja Osmolina

W 1439 roku na starej drodze, która łączyła Gąbin z Łowiczem Siemowit V dokonał lokacji nowego książęcego miasteczka, którego nazwa Osmolin pochodziła od sąsiedniej wsi książęcej położonej na lewym brzegu rzeczki Czerniew będącej dopływem Słudwi.

Książę nadał miasteczku prawo chełmińskie, dając przy tym 15 lat wolnizny (stosowany w średniowieczu dla osadników osiedlających się w nowym miejscu przywilej pozwalający im na użytkowanie ziemi pańskiej bez ponoszenia za to stosownych opłat), co okazało się silnym magnesem dla nowych osadników. Czynsz książęcy ustalony został na 1 grzywnę z włóki oraz 30 miar owsa.

Dwa lata po lokacji miasta książę ufundował kościół parafialny, który w uposażeniu dostał dwie włóki ziemi. Parafia erygowana została przez biskupa poznańskiego Andrzeja Bnińskiego. Dziesięciny biskupie na jej rzecz miały być płacone z Osmolina, Osmolskiej wsi i Staropola. Osmoliński kościół otrzymał tytuł Świętej Trójcy, Rozesłania Apostołów, św. Marcina i Wojciecha. Godny uwagi jest rzadko stosowany tytuł Rozesłania Apostołów, ściśle łączący się z bitwą pod Grunwaldem, która odbyła się 15 lipca 1410 roku czyli in festo Divisionis Apostolarum. Obecnie jedynym patronem osmolińskiego kościoła pozostał Święty Marcin.

W 1441 roku Siemowit V ufundował również kościół w Sannikach pod wezwaniem Świętej Trójcy i Wszystkich Świętych. Książę nadał mu bogate uposażenie: 3 włóki ziemi w Sannikach, dziesięcinę folwarczną, meszne (w dawnej Polsce nazwa podatku przysługującego parafii za odprawianie mszy w kościele uiszczanego głównie w zbożu) od kmieci w Sannikach, Krobinie i Czyżewie oraz kolędę z włók kmiecich i karczem.

W listopadzie 1435 roku Siemowit V uregulował granice Gąbina z książęcą wsią Zdwórz, która należała do Włodzisława I Płockiego, będącego również właścicielem Czermna, Troszyna i Dobrzykowa.

Za tydzień o ostatnich decyzjach Siemowita V i jego śmierci.