XVIII-wieczne pałace Ziemi Gostynińskiej

Przed 1789 rokiem wzniesiony został piętrowy pałac w Słubicach (zdjęcie nr 1– wygląd współczesny), którego właścicielem był Józef Mikorski, podkomorzy gostyniński i kasztelan rawski, którego małżonką była Krystyna z Miastkowskich. Do wzniesienia budowli na planie prostokąta a krótkimi skrzydłami użyta została cegła. Po bokach – w elewacji ogrodowej – znalazły się krótkie skrzydła ujmujące taras. Pałac miał czterospadowy (trójspadowy nad skrzydłami) dach kryty dachówką. Pałacowe piwnice sklepione zostały kolebkowo. Janusz Szczepański w książce „Dzieje Gostynina i Ziemi Gostynińskiej” informuje, że architektem, który zaprojektował słubicki pałac, był jeden z najlepszych architektów tamtych czasów – Hilary Szpilowski.

W przyziemiu skrajnej prawej części ulokowana została sala jadalna, w której ulokowano również bibliotekę, na piętrze zaś była sala balowa. W jej ścianie znalazła się zamknięta półkoliście nisza w ścianie. W południowo-wschodnim narożniku znalazły się dwa kolebkowo sklepione pomieszczenia z lunetami.

Nad wejściem do pałacu mieścił się przyczółek z odcinkowym łukiem. Dwuskrzydłowe drzwi ozdobione zostały wpisanymi w kwadrat kołami. W tympanonie (trójkątnym polu pomiędzy gzymsami frontonu) umieszczono na kartuszu (ozdobnym obramowaniu) tarczy herbowej dwie męskie postaci z maczugami – należący do Mikorskich herb Ostoja.

Hilary Szpilowski odpowiadał również za wzniesienie klasycystycznego piętrowego pałacu w Studzieńcu wybudowanego około 1790 roku, wzniesionego na planie prostokąta. Za prostokątnym westybulem (obszernym, reprezentacyjnym przedsionkiem przy wejściu do pałacu) znajdowała się drewniana klatka schodowa na planie elipsy ujęta czterema toskańskimi kolumnami z klasycystyczną dekoracją. Tuż przy pałacu powstał park krajobrazowy, który od wschodu przechodził w las. Prostokątny staw za pałacem zasilany był przez niewielką rzeczkę. Na teren zespołu pałacowego można było wjechać przez otynkowaną bramę z cegły. Po jej bokach zaprojektowane zostały prostokątne wejścia dla pieszych.

Za tydzień o szkolnictwie dawnej Ziemi Gostynińskiej.