Alfabet wiary

Przy okazji 30. rocznicy powrotu religii do szkół, Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski w słowie z okazji zbliżającego się nowego roku szkolnego (24.08.2020), zwracając się do rodziców, przywołuje myśl św. Jana Pawła II z adhortacji o powołaniu świeckich w Kościele i świecie („Christifideles laici”) o tym, że „Rodzice chrześcijańscy są pierwszymi i niezastąpionymi katechetami swoich dzieci”. „Wraz z powrotem religii do szkół, rodzice otrzymali wsparcie dla swej misji pierwszych katechetów i otrzymują je do dziś. Lekcje religii służą pogłębianiu wiedzy religijnej, wspomagają kształtowanie postaw inspirowanych Ewangelią, w pewnym stopniu również przygotowują do sakramentów świętych, co w pełni dokonuje się poprzez katechezę parafialną”. A relacja zachodząca pomiędzy katechezą szkolą a parafialną jest „relacją komplementarności i zróżnicowania”.

W katechezie chodzi więc o pogłębienie wiedzy na temat wiary, a w konsekwencji na doprowadzeniu do spotkania z żywym Bogiem, żyjącym w Kościele. Drogą do tego spotkania jest więc wiara. Jak zauważa emerytowany papież Benedykt XVI, zwany już dziś „nowoczesnym doktorem Kościoła”, „Wiara jest światłem – w gruncie rzeczy jedynym – które wciąż na nowo rozprasza mroki ciemnego świata i daje nam odwagę do życia i działania”. Natomiast w przedmowie zamieszczonej w „Katechizmie Młodych” („Youcat”) Benedykta XVI, zwraca się do młodzieży: „Powinniście znać to, w co wierzycie; powinniście znać waszą wiarę tak samo dokładnie, jak specjalista informatyk zna system operacyjny komputera; powinniście znać ją tak, jak muzyk zna wykonywany utwór; powinniście być o wiele głębiej zakorzenieni w wierze niż pokolenie waszych rodziców, abyście mogli z mocą i zdecydowanie stawiać czoła wyzwaniom i pokusom dzisiejszych czasów. Potrzebujecie Bożej pomocy, jeżeli nie chcecie, by wasza wiara wyschła jak kropla rosy w słońcu”.

To, co stanowi przedmiot naszej wiary i jej alfabet, znajdziemy w „Credo”, czyliwyznaniu wiary odmawianym w czasie Mszy w niedziele i uroczystości. A chociaż jest ono tak często powtarzane i recytowane w kościele, to jednak nie zawsze jest właściwie rozumiane i przeżywane. Papież Benedykt przy okazji „Roku wiary” zaproponował, aby „Credo” stało się codzienną modlitwą wszystkich wierzących, tak jak to miało miejsce w pierwszych wiekach chrześcijaństwa.

Pomocą w osobistej refleksji nad „Credo” może stać się kopia „Drzwi Płockich” (oryginał trafił do soboru św. Zofii w Nowogrodzie Wielkim). Kluczem do rozszyfrowania scen z 29 pól wykonanych z brązowych płyt jest wypowiadane przez wiernych w kościele Credo Apostolorum – Apostolskie Wyznanie Wiary. Stara tradycja chrześcijańska mówi o tym, że każdy z apostołów przed udaniem się na misję ewangelizacyjną miał sformułować jedną z prawd wiary. Sceny widoczne na kwaterach odwołują się więc do kolejnych z XII prawd wiary. Drzwi stanowią też swoistą Bramę Wiary, która prowadzi do wnętrza katedry, która jest matką wszystkich kościołów diecezji.

ks. Leszek Smoliński