Jest to gra w skojarzenia, w której uczestnicy stają się twórcami bajek. Karty do gry są artystycznie zdobione, a motywy na nich umieszczane odwołują się do wielu scen znanych z najróżniejszych bajek.
Uczniowie, po zapoznaniu się z talią kart, zostali poproszeni o wybranie jednej karty, której obrazek najtrafniej oddaje ich emocje, nastrój, to jak się dzisiaj czują. Gdy już każdy miał „swoją” kartę, uczniowie zostali poproszeni o dobranie do niej jeszcze jednej karty, która przedstawia stan, postawę lub wzbudza emocje, które chcą poczuć, nastrój który chcą osiągnąć, postawę, do której dążą.
Następnie uczniowie w parach, grupach omawiali swoje karty, uzasadniając wybór.
Nie było osoby, u której karty nie wzbudziły emocji. Te emocje widoczne były na twarzach wszystkich. Nauczyciel także wybrał dwie karty i na ich przykładach pokazał jak można je interpretować, po czym, uczestnicząc w pracach każdej grupy, wysłuchał uczniów pokazujących swoje karty.
Wnioski? Uczniowie zauważyli, że: każdy przeżywa różne emocje, niezależnie od sytuacji, nawet gdy wszyscy jesteśmy w tym samym momencie w klasie; że każdy z nas inaczej, po swojemu odbiera te same karty, obrazki, sceny, sytuacje; że każdy interpretuje oglądane karty na podstawie swojej wiedzy, doświadczenia i emocji bądź uczuć, jakie w tej chwili przeżywa; że ukazując swoje emocje, obawiają się oceniania przez koleżanki i kolegów.
Będziemy z uczniami zastanawiali się jak rozpoznawać i nazywać emocje, jak je przeżywać i wykorzystywać, by nie szkodziły tylko pomagały.
Więcej zdjęć tutaj.
Mateusz Lewandowski
Napisz komentarz
Komentarze