Gostynin24
Czesław Chmielecki urodził się 21 lutego 1921 roku w Melerowie, w gminie Szczawin Kościelny. Był synem Władysława i Marianny z d. Szymczak. Ojciec Czesława brał udział w wojnie bolszewickiej ze Związkiem Radzieckim. Po zakończeniu działań wojennych ożenił się. Otrzymał propozycję osiedlenia się z rodziną na Kresach Wschodnich w ramach akcji osadnictwa wojskowego. Skorzystał z takiej możliwości. Rodzina Chmieleckich otrzymała włókę urodzajnej ziemi i kredyt na zagospodarowanie. Zimą 1940 roku rozpoczęła się wywózka polskich osadników wojskowych wraz z rodzinami w głąb Związku Radzieckiego. Za Ural wraz z rodzicami został wywieziony syn Czesław, jego brat Henryk i siostra o nieustalonym imieniu. Po wyjściu z gułagu ojciec z synem Czesławem wstąpili do tworzonej armii Andersa. Pozostali członkowie rodziny także opuścili Związek Radziecki. Czesław przydzielony został do jednostki saperskiej. Na terenie Palestyny służył w 10 Batalionie Saperów. Wiosną 1944 roku brał udział w walkach o zdobycie Wzgórza Monte Cassino.
12 maja 1944 roku podczas szturmu na wzgórze klasztorne został ranny. Sanitariusz, Stanisław Kozłowski, wynosił rannego poza pole ostrzału. Wtedy dosięgnął go kolejny nieprzyjacielski pocisk, który okazał się śmiertelny. Spoczywa na polskim cmentarzu na Monte Cassino w sektorze 1E kwatera 16.
Franciszek Sochacki urodził się 15 czerwca 1901 roku w Modrzewiu, gmina Szczawin Kościelny. Był synem Pawła I Leokadii. Posiadał stopień sierżanta zawodowego który zdobył w czasie służby w Wojsku Polskim w okresie międzywojennym. Brał udział w wojnie bolszewickiej. Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku jako żołnierz zawodowy. Podczas wojny obronnej w 1939 roku dostał się do niewoli radzieckiej. Internowany przebywał w gułagu do 1941 roku. Po podpisaniu między Polską a ZSRR układu Sikorski – Majski 30 lipca 1941 roku wstąpił do armii Andersa. Na terenie Palestyny, w stopniu sierżanta służył w 6 Batalionie 3 Dywizji Strzelców Karpackich na stanowisku dowódcy kompanii. Wiosną 1944 roku ze swoim batalionem walczył o przełamanie niemieckiego umocnienia obronnego, tzw. Linii Gustawa w rejonie klasztoru Monte Cassino.
Zginął 17 maja, w przeddzień zdobycia klasztoru.
Śmierć sierżanta Sochackiego, tak w swoich wspomnieniach, opisał młodszy oficer 6 Batalionu :
"Franciszek Sochacki był podoficerem zawodowym, w owym czasie po pięćdziesiątce. Był prawdziwym żołnierzem. Chociaż ciężko ranny od ognia karabinu maszynowego, odmówił wycofania się przed zameldowaniem się u swojego dowódcy. Niedługo potem seria z karabinu maszynowego wykończyła go".
Jan Stradza urodził się 19 sierpnia 1914 roku w Czyżewie, w gminie Sanniki. We wrześniu 1939 roku został zmobilizowany. Brał udział w działaniach wojennych.Dostał się do niewoli radzieckiej. W gułagu przebywał do wiosny 1941 roku. Jedyną drogą do wolności, dla polskich żołnierzy, było wstąpienie do tworzonej polskiej armii generała Andersa. Dostał przydział do batalionu piechoty. W 1942 roku polska armia wyszła ze Związku Radzieckiego. Na terenie Palestyny kapral Stradza służył w 14 Batalionie Strzelców. W 1944 roku jego batalion w składzie 5 Wileńskiej Brygady Piechoty został skierowany do Włoch. W bitwie pod Monte Cassino 8 maja 1944 roku został śmiertelnie ranny. Pochowany jest na Polskim Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino w sektorze 1 E, kwatera 17.
Cześć Ich pamięci
Biogramy przygotował Stanisław Adamski
fot. wikipedia
Napisz komentarz
Komentarze