Jerzy Michalski urodził się 12 marca 1929 r. w Gostyninie, rodzice Leon i Eugenia Michalscy. Miał czworo rodzeństwa, dwie siostry i dwóch braci.
Ojciec przed wojną był strażakiem, a matka krawcową. W okresie międzywojennym uczęszczał do przedszkola przy ul. Płockiej 25, obecnie ul. Jana Pawła II. Tuż przed wojną ukończył 3 klasy szkoły powszechnej. Jerzy posiadał wykształcenie technik elektryk w zakresie specjalności elektromechanik. Posiadał uprawnienia budowlane w zakresie instalacji i urządzeń elektrycznych, a także ukończył kurs kalkulacji indywidualnej ceny umownej i regulowanej robót budowlano-montażowych w rolnictwie.
W czasie okupacji pracował fizycznie przy budowie domów dla Niemców na tzw. Heimatach oraz na innych budowach. Domy te budowano z cegieł z wysadzonej świątyni w Gostyninie w 1941 r. przez okupanta. W 1943 r. z matką i rodzeństwem został wywieziony na roboty do Niemiec. Ojciec przebywał w obozie jenieckim.
Jerzy Michalski pracował ciężko u Niemca w rolnictwie. Posiadał legitymację Stowarzyszenia Polaków Poszkodowanych Przez III Rzeszę Niemiecką. Po wojnie dwa lata przebywał w obozie repatriacyjnym w miejscowości Schwabisch Gmunol. Czekał na prawo powrotu do Gostynina. W tym czasie pracował za darmo przy rozdzielaniu pomocy UNRRY (Administracja Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy i Odbudowy), należał do zespołu aktorów, tańczył w zespole, brał udział w zawodach sportowych, w tym w szczególności wyróżniał się w grze w ping-ponga.
W wieku 7 lat został zuchem, jednak wybuch wojny przerwał tę działalność. W 1947 r. otrzymał legitymację tymczasową ZHP nr 13, podpisaną przez drużynowego Edwarda Portalskiego, pełnił funkcję zastępowego, a później gospodarza drużyny. W okresie od 1947 do 1949 r. był ostatnim drużynowym 169. przedwojennej Pozaszkolnej Drużyny Harcerskiej ZHP hufca Gostynin.
Pracował w POM-ie w Gostyninie na stanowisku kierownika zespołu elektryków. Posiadał wiele dyplomów uznania za pracę. W latach 1956–1975 był członkiem Komendy Hufca, pełnił funkcję kwatermistrza hufca, przewodniczącego komisji stopni instruktorskich i przewodniczącego komisji rewizyjnej.
Każdego lata brał udział w obozach harcerskich wypoczynkowo-szkoleniowych: „Malta” Cieplice 1961, Brzeźno 1962, Wykowo 1963, Łąck 1964, 1965, 1966, Św. Katarzyna 1967, Spychowo 1968, Urszulewo 1969, Łuba 1970, Niedroć 1971, Mikoszewo 1972, 1973, Łąck 1973, Mikoszewo 1974, Łąck 1975, Oleśnica 1976.
Brał udział w ogólnopolskich zlotach harcerzy np. Grunwald, 100-lecie Chorągwi Mazowieckiej i innych.
Stopnie instruktorskie zdobywał kolejno: przewodnika – 25 XI 1964 r. Rozkaz L-2/64 KH Gostynin, podharcmistrza 1 II 1966 r. Rozkaz L-2/66 K. CH. Warszawa, harcmistrza 1.V. 1968 r., Rozkaz L-4/68 K. CH Warszawa, harcmistrza Polski Ludowej 22 VII 1978 r., Rozkaz L-8/78 nadany przez Naczelnika ZHP uchwałą GK ZHP.
W latach 1975–2006 pełnił funkcję przewodniczącego komisji rewizyjnej przy Komedzie Chorągwi Płockiej, a po reformie administracji państwa w Chorągwi Mazowieckiej.
W latach 1993–2005 był członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej ZHP (cztery kadencje). Brał udział w zjazdach komendy Chorągwi Mazowieckiej i Kwatery Głównej. Był członkiem honorowym CKR przy Kwaterze Głównej ZHP, współpracował z komisją rewizyjną przy Komendzie Chorągwi Mazowieckiej, pełnił funkcję członka komisji stopni instruktorskich przy Komendzie Hufca w Gostyninie.
W czasie wieloletniej pracy na stanowisku przewodniczącego komisji rewizyjnej chorągwi mazowieckiej i członka centralnej komisji rewizyjnej kontrolował obozy harcerskie, festiwale, imprezy okolicznościowe, komendy hufców i chorągwi. Zgromadził olbrzymie doświadczenie. Posiada niezliczoną liczbę znajomych i przyjaciół wśród instruktorów i harcerzy. Przez dwadzieścia lat był ławnikiem sądowym.
Druh harcmistrz PL Jerzy Michalski otrzymał wiele odznaczeń, wyróżnień i podziękowań. Wymieńmy niektóre z nich: 1966 – Odznaka Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, 1969 – Złota Odznaka „Za zasługi dla województwa warszawskiego”, 1972 – Krzyż za Zasługi dla ZHP, 1974 – Srebrny Krzyż za Zasługi, 1976 – Srebrna Odznaka Przyjaciela Dziecka, 1977 – Srebrna Odznaka Jaka Krasickiego, 1980 – Złoty Krzyż Zasługi, 1984 – Złoty Krzyż Zasługi dla ZHP, 1985 – Odznaka za zasługi dla województwa Płockiego, 1087 – Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski, 1989 – Odznaka Zasłużony Instruktor Chorągwi Płockiej, 2001 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
Druh Jurek pięknie tańczył, robił na drutach, zrobił własnoręcznie sweter męski, ładnie łącząc wzory, kolory, równiutkim szlakiem, zrobione z doskonałym smakiem.
Ewa Walczak
Napisz komentarz
Komentarze