Leszek Smoliński

Adwent w pełni. Jedni troszczą się o dobry udział w rekolekcjach, posprzątanie i uporządkowanie relacji z Bogiem, samym sobą i bliźnimi, a innych ogarnia już gorączka świątecznych zakupów, łapania super okazji i wydawania pieniędzy. Okazuje się, że czas Adwentu biegnie, a wielu ludzi gubi istotę.

Każdego roku w grudniu wyczekujemy z utęsknieniem na mikołajki. To szczególny dzień. I choć przypada 6 grudnia, jednak „przeciąga się” często aż do Wigilii. To pewnie z powodu tego, że lubimy być obdarowywani. Gorzej, jeśli idzie o znalezienie prezentu dla najbliższych.

Kolejka… ale zaraz, zaraz, jaka kolejka, a dokąd ona zmierza? Początek widać tylko gorzej z końcem. Może jednak warto byłoby się w niej ustawić… i nauczyć cierpliwego czekania.

„Obecna pandemia sprawiła, że ujawniają się najlepsze i najgorsze cechy naszych narodów i każdej osoby” – papieskie słowa znalazły się w przesłaniu wideo do uczestników wirtualnego seminarium „Ameryka Łacińska: Kościół, papież Franciszek i scenariusze pandemii”, która odbyła się w dniach 19-20 listopada br. i była otwarta dla wszystkich na Facebooku CELAM-u.

Poszukując odpowiedzi na pytanie: „kim jest człowiek” Andrzej Szostek w słynnych „Pogadankach z etyki” stawia taką tezę: „lepiej zastanowić się zawczasu, co obiektywnie odpowiada nam jako ludzkim istotom, niż przyznać po niewczasie, że zmarnowało się życie na bezmyślnym bieganiu za świecidełkami”.

Obserwując świat wokół siebie łatwo możemy dostrzec, że… są różne „cuda”, a wśród nich – obłuda. Zakłamanie, hipokryzja, dwulicowość, nieszczerość czy udawanie – to cały zestaw synonimów, który doskonale pasuje do portretu obłudnika wszystkich czasów.

To nie obrazki ze „zgniłego moralnie Zachodu”, ale z katolickiej Polski w Roku Świętego Jana Pawła II, który – jak przypomniał Polakom papież Franciszek w czasie audiencji generalnej 28.10.2020 r. – „zawsze wzywał do szczególnej miłości wobec ostatnich i bezbronnych i do ochrony każdego życia ludzkiego od poczęcia aż do naturalnej śmierci”.

„Nie widziałem, nie słyszałem, nie wiem, a mówię”. Z takiego podejścia może powstać plotka, manipulacja, albo… fake news, czyli fałszywa wiadomość medialna, oparta o dezinformację, której celem jest wprowadzenie odbiorcy w błąd. I w ten oto sposób fake news może udawać prawdziwe informacje, artykuły, posty w mediach społecznościowych czy memy.

Kiedy patrzymy na człowieka, dostrzegamy w nim różne właściwości. Papież Franciszek dostrzega w nim „złożoną mieszaninę światła i cienia”. Zatem w świecie, w którym wielu ludzi wszystko robi „po coś”, warto dostrzec, kto tak naprawdę i za jaką cenę wygrywa. Czy liczy się wyłącznie zwiększenie efektywności, obniżenie kosztów, przyśpieszenie sukcesu, a może wydłużenie spodziewanego czasu życia...

Czego świat, doświadczający kryzysu COVID-19 potrzebuje dziś najbardziej? Papież Franciszek odpowiada: braterstwa i przyjaźni społecznej. W swojej trzeciej encyklice Fratelli tutti, która została ogłoszona 4 października 2020 r., dostrzega współczesne zagrożenia, ale zależy mu, abyśmy z obecnego kryzysu wyszli lepszymi i żyli Ewangelią na serio. W swoich rozważaniach Ojciec Święty mówi m.in. o przywracaniu uprzejmości (nr 222-224).

W przesłaniu do lombardzkich księży, którzy spotkali się w sanktuarium Matki Bożej w Caravaggiu (17.09.2020), papież Franciszek zauważa m.in., że „w trudnym okresie głuchego milczenia i przygnębiającej pustki wiele osób spontanicznie kierowało wzrok ku niebu. To może stanowić oczyszczające doświadczenie. Spotkanie z kruchością życia jest także okazją do udoskonalenia i uświęcenia”.

Dziennikarz... ile skojarzeń powstaje w naszych głowach na myśl o tym jakże szczególnym zawodzie, w który jest wpisana misja, powołanie, ale i pasja... długo by wymieniać. Z racji na trzecią niedzielę września, która jest obchodzona w polskim Kościele jako Niedziela Środków Społecznego Przekazu, warto się nad tym tematem chwilę zatrzymać.

Przed laty w katolickim piśmie „Mały Gość Niedzielny” publikowano rubrykę pt. Olimpijczycy, w której znajdowały się życiorysy Świętych. Warto podjąć ten wątek w kontekście obchodzonego w Polsce X Tygodnia Wychowania (13-19 września br.) pod hasłem „Budujemy więzi”, jak i uroczystości św. Stanisława Kostki (1550 – 1568), patrona dzieci i młodzieży, głównego patrona diecezji płockiej oraz patrona Przasnysza i Drobina.

Człowiek jako istota posiadająca zmysły, poszukuje znaków Bożej obecności w świecie. Dla kogoś, kto wierzy w realną obecność Boga pod postaciami chleba i wina, największe cuda dzieją się w czasie każdej mszy. Tak więc od czasów Ostatniej Wieczerzy możemy dostrzec te szczególne znaki, które mają wzmocnić wiarę w żywą i realną obecność Jezusa w Eucharystii i stanowią jednocześnie odpowiedź na pojawiające się tu i ówdzie oznaki kryzysu życia duchowego.

Wrześniowy powrót do szkoły, który jest jednym z głównych tematów medialnych ostatnich dni, dla ludzi identyfikujących się z wiarą jest również okazją do refleksji nad stanem swojej wiary.

W naszej codzienności wszechobecne jest narzekanie. Okazuje się, że działa ono zaraźliwie jak wirus, trudno więc o szybką szczepionkę dla tych, którzy są zarażeni czarnowidztwem i ciągłym niezadowoleniem i szukają tego, co nie tak, co może nam zaszkodzić, co zepsute.

Mobilizacja dodatkowych służb, wybór nowych tras, ograniczenia w liczbie osób, to tylko niektóre z wyzwań, przed którymi stanęli organizatorzy i pielgrzymi udający się na Jasną Górę w czasie utrzymującego się stanu pandemii. Mimo trudności i zmienionych form pielgrzymowania, wielu katolików nie wyobraża sobie lata bez pielgrzymki do Częstochowy.

Któż z nas nie chciałby się znaleźć w doborowym towarzystwie… A może, wracając do starych, dobrych tradycji, w gronie rycerskim? I nie chodzi bynajmniej o strój z historycznej grupy rekonstruktorskiej, których tak wiele działa w naszym kraju. Ale o tzw. cnoty rycerskie, które pomagają w osiąganiu wewnętrznej wolności. Są więc środkami do celu, jakim jest szczęście człowieka. A z nim związana jest trzeźwość.

Wakacje. To właściwy sygnał, aby zwolnić tempo życia, odpocząć i zregenerować siły. Wysoka temperatura powietrza, emocje związane z poszukiwaniem atrakcyjnych ofert letniego wypoczynku, sezonowe obniżki w popularnych sieciówkach – to wszystko tworzy letni koloryt.

Człowiek to byt w drodze, homo viator. A życie to nieustanna wędrówka, podróż, która trwa od ziemskich narodzin aż po narodziny dla nieba. Żeby sprawnie poruszać się po świecie potrzeba uczyć się nieustannie, wsłuchiwać w głos Stwórcy, który przemawia również w pięknie stworzonego świata.

Wszyscy mamy prawo do wakacji, ale nie można w tym czasie rezygnować z niedzielnych Mszy Świętych, które są nam potrzebne do dobrego funkcjonowania duchowego, podobnie jak wypoczynek. Chodzi o powrót do stanu zdrowej równowagi po okresie nadmiaru bodźców technologicznych czy codziennego pośpiechu, który zabija w nas duchową wrażliwość.